Oruç Aruoba Sözleri

1
5245
Oruç Aruoba Sözleri

SAYFA İÇERİĞİ: Oruç Aruoba Sözleri, Oruç Aruoba Sözleri ve Alıntıları, Oruç Aruoba Alıntıları, En Güzel Oruç Aruoba Sözleri, Kısa Oruç Aruoba Sözleri


Güzel sözler sitemizde Oruç Aruoba kitap alıntıları bir araya getirilmiştir. Sayfamızda yer alan sözleri sosyal medya hesaplarınızda yayımlayabilir, mesaj oluyla sevdiklerinzize iletebilirsiniz.


ORUÇ ARUOBA SÖZLERİ

Düş, daha başından, bir anıdır.

Özlem, her şeyi kaplayan boşluktur.

Yazar, kalemi kendisine sürekli başkaldıran kişidir.




Dokunamadığın noktalardan gelir yaşamının anlamı.

Gerçeklerle baş etmenin en iyi yolu, hayal kurmaktır.

Özlem budur işte: Bomboş bir varlık ve dopdolu bir yokluk.

Özlediğin, gidip göremediğindir; ama, gidip görmek istediğin.

Ayrılış ilişkinin kayıp çocuğudur; özlem de sevginin ikiz kardeşi.

Martılar ile insanların ortaklığı: Mideleri için çıkardıkları gürültü.

En iç, en içten, en içteki sesine bile aykırı düşebilir mi kişi? Düşer.

Dünya ne ise oydu. Ben de ne isem o oldum. Uyuşamadık, hepsi bu.

Kişiyi belirleyen hep gerçekler olduğu halde, yaşadığı, hep, hayalleridir.

Yaşam ne denli gecikirse geciksin, ölüm hep zamanında gelir. Ölüm gecikmez.




Felsefe yapmak, kişinin, gelmeyeceğini bildiği birisini beklemesine benzetilebilir.

Biz, artık ayrı olabiliyor idiysek, sen ile ben arasındaki şu ”ile”, artık yok demektir.

Arkanı dönmeyi başarabildiğin rüzgarlara; Yüzünü döndüğünde nefessiz kalacaksın!

İnsanca özlemler dünyaya uymuyorsa, bozuk olan dünyadır; insanca özlemler, değil.

Sana aldırmaz; öyle hemen de çıkıp gelmez sana, sen onu ne denli bekliyor olsan da.

Yaşamın, beklediğinin gelmemesi ki, işte: Senin de, gelmeyeceğini bildiğini beklemen olacak.

Özlemi, zaman üretir; ama onu tüketen de odur. Zaman, kendi doğurduğu çocuğu, özlemi, boğazlar.

Ne cevap verir? diye söylemekten korktuğunuz. Seni seviyorum cümlesi, bir soru değil ki cevabı olsun.

Bütün dert; ötekilerle bir arada yaşamak zorunda olup, bir arada yaşamaya dayanamamızdır.

Özlem, örneğin işitmeyeceğini bildiğin birine yalnızca ona; ama kendi kendine neredesin? diye seslenmendir.




Tam karşımdasın; öyle ki, senden başka hiçbir şeyim olmasaydı da, olabilirdim. Sen, yeterdin var olmam için.

Hangisine ağlamalıyım? Hayatımı mahvedip beni bir çırpıda sildiğine mi,Onca yaptığına rağmen seni silemediğime mi.

Yaşam geçiştirdiğin bir şey olacak  içinden geçtiğin; geçtikçe geciktirdiğin; sonra da, geçip gitmesine izin verdiğin bir şey.

Keşke burada, yanımda olsa da, yağmur birlikte yağsa üzerimize. Keşke orada, yağmur yağmasa üzerine de, ıslanmasa.

Her hazdan tadıp kendini tüketen bu zaman hırsızlarının başladığı noktaya dönmediği görülmüyor. Hep en başa dönülüyor ilk kırılan kalbe.

Nedendir bilemiyorum; Sana bakınca kendimi görüyorum, sana gelirken kendimden gidiyorum; senden giderken kendime gelemiyorum.

Bil ki, ancak kendin, kendi kendine, hiçbir başkasının yönlendirmesi, öğüt ve salık vermesi olmaksızın, kendin olabildiğin zaman, kendin olabileceksin.

Masumiyete tutkun oluyor bi zaman, an geliyor güzelliğe, bazen zekaya, bazense oluveriyor heveslerin düşkünü. Öncelikleri olmayanın sonrası da kayıpta oluyor.

Kendi olarak, sana gelen, sana gereksinimi olmadan, seni isteyen. Sensiz de olabilecekken, seninle olmayı seçen. Kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan. O, işte.

Yaşlar eskimese de aşklar eskidi görüyorum. Bir ”şiddetli seçimsizlik” halidir gidiyor.. Ne aradığını ve hatta neye ihtiyacı olduğunu bilmeden hayata saldıranlar yağmalıyor kalpleri.

Kendimi haklı görüyor değilim; ama kendimi savunuyor da değilim hele yargılamayı hiç beceremiyorum, kendimi de dünyayı da… Dünya ne ise oydu; ben de ne isem o oldum uyuşamadık. Hepsi bu.

1 YORUM

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.