Turgut Uyar Sözleri

0
5268

SAYFA İÇERİĞİ: Turgut Uyar Sözleri, Turgut Uyar Alıntıları, Turgut Uyar Kısa Sözleri, Turgut Uyar En Güzel Sözleri, Turgut Uyar Özlü Sözleri, Etkileyici Turgut Uyar Sözleri


Güzel sözler sitemizin bu sayfasını Turgut Uyar sözleri ve alıntılarına ayırdık. Sayfamızda yer alan sözleri sosyal medya hesaplarınızda yayımlayabilir, mesaj yoluyla sevdiklerinize iletebilirsiniz.


TURGUT UYAR SÖZLERİ ve ALINTILARI

Cümbür cemaat aşka abanıyoruz.

Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.

Ne yapalım bari bağışlayalım birbirimizi.




Senin bir yönün var orda durur yaşarım!

İnsan en çok sabahları arar sevdiği kadını.

Sana olmayan özlem bir şeye benzemiyor.

Ancak durursa anlaşılır saatin kaç olduğu.

Bozuk bir saattir yüreğim, hep sende durur.

Sevgim acıyor. Kimi sevsem, kim beni sevse.

Biliyoruz neyi bölüştüğümüzü. Konuşmasak da.

Zamansız gelme elim kolum dağınıksa sarılamam!

Düşünüyorum da biz, büyüyerek çocukluk etmişiz.

Gün gelir herkes sevdiğini anlar kasla göz arasında.




Herkes ne zaman ölür? Elbet gülünün solduğu akşam.

Toprak, sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar?

Eylül toparlandı gitti işte ekim falan da gider bu gidişle.

Hayatın kutlu olsun sevgilim ki sana değişe değişe aktım.

Belki de asıl ustalık budur; her zaman acemi olmayı bilmek.

Hiçbir şey umurumda değil diyorum aşktan ve umuttan başka.

Sana diyeceğim şu ki küçüğüm; büyüme! Hayat seni de mahveder.

Belki yağmura da gerek kalmazdı, insanlar bu kadar kirli olmasaydı.

Başının o ağrısı beni görüncedir. Bana baktıkça yalnızlığın geliyor aklına.

Sen nereye ben oraya adım adım. İnsan sevdikçe iyileşiyor, artık anladım.




Ve oturuldu bir takım şeyler söylendi.. İmla kurallarıyla mutsuzluk üstüne.

Halbuki korkulacak hiçbir şey yoktu ortalıkta, Her şey naylondandı o kadar.

Yüz dilde seni seviyorum desen ne fayda. Bir dilde adam gibi sevmedikten sonra.

Şimdi otobüs gelir biner gideriz dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç.

Özenle soyduğum şu elma şöyle şimdi kimindir özenle ne yapıyorsam bilirsin artık senindir.

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım. Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum.

Turgut Uyar SözleriKaç kişiyi öldürdüm düşlerimde, kaç kilo çekerdi yalnızlık.. Kaç kere ezildim altında yaz yağmurlarının.

Her kadın hoşlandığı adamın soyadını aldığında nasıl durur diye içinden söylemiş ya da bir yerlere yazmıştır.

Bir insan birini yalnızken hatırlıyorsa sevmemiştir, ansızın aklına getirip yalnızlaşıyorsa. İşte o zaman sevmiştir.

Ben aslında her şeyi sonradan öğrendim.. Herkes herkesi sonradan öğrenirmiş; bunu da sonradan öğrendim.

Az sözle çok şey anlatacaksın. Seni seviyorum diyeceksin sadece ama öyle her zaman değil, yalnızca hissettiğinde.

Bazen sadece onun sende bıraktığı izleri özlersin, her şarkıda ayrı bir hatıra saklıdır sanki; istesen de silemezsin.

Herkes bıraksın senin için ölürüm laflarını. Önce kendiniz için yaşamayı öğrenin, sonra başkası için ölürsünüz.

Turgut Uyar SözleriTel cambazı istiyordu ki dünya istediği gibi olsun. Bile bile aldanmaya vardırıyordu işi. Ama olmuyordu kendisi vardı.

Her şeyden biraz kalır diyor birileri, çoğulluk haklılıktır. Kavanozda biraz kahve, kutuda biraz ekmek, insanda biraz acı.

Biri kurbağa öper,biri yüzyıllarca uyur,biri 7 cüceyle yaşar,biri kuleye kapatılır. Bir masal prensesi olsan bile kadınlık zor.

Kadınları mutlu etmenin 20 yolu diye bir sürü gereksiz haber çıkıyor. Tek maddede açıklıyorum: Dürüst olun, yeter.

Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar şu aranıp duran korkak ellerimi tut bu evleri atla bu evleri de bunları da göğe bakalım.

Elbet hep böyle geçmeyecek ömrüm, biliyorum bu çeşit yaşamak, zor. Kim bilir tanrım, kim bilir hangi güzel yerde beni, hangi ölesiye sevda bekliyor?

Ben seni uyuttum, seni karıştırdım,seni şaşırdım bir şeyler akıp akıp giderdi, dünyada başvurduğum bir şeydin, yalnızlığım gibi. Yanında sonsuz durduğum.

Hazırladım, hazıra durdum giydirdim gölgemi kuş çığlığı senin bölgen sorma benim bölgemi aşklar telef olur gider sokak köpeği gibi gitsin harcansın bazı şeyler sen dur e mi.

Ne o beni kandırmıştı. Ne ben onu baştan çıkarmıştım. İkimizde bildiklerimizin ötesine, bulduklarımızın üstüne çıkmak istemiştik. Bir noksanlığı var sanıyorduk bütün olanların belki. Ama aslında bütünlüklerimize bahaneydik.

Durduğum yer benim değil iken, gidebilecek bir yerimin olmaması ne acı; gidebilecek bir yerim yok iken hala ve inatla durmayışım ne gaflet; nihayetinde olmuyorken yaşıyor olan insanın, yaşıyorken olduğunu bilmemesi bu, bu ne tuhaf bi’ hayret.

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.