SAYFA İÇERİĞİ: Bedri Rahmi Eyüboğlu Sözleri, Bedri Rahmi Eyüboğlu Sözleri ve Alıntıları, Bedri Rahmi Eyüboğlu Alıntıları, Bedri Rahmi Eyüboğlu En Güzel Sözleri, Bedri Rahmi Eyüboğlu Kısa Sözleri, En Güzel Bedri Rahmi Eyüboğlu Sözleri, Bedri Rahmi Eyüboğlu Şiir Sözleri,
Güzel sözler sitemizde 1911-1975 tarihleri arasında yaşamış Türk ressam ve şair olan Bedri Rahmi Eyüboğlu sözleri ve alıntıları bir araya getirilmiştir. Sayfamızda yer alan en güzel Bedri Rahmi Eyüboğlu sözlerinden beğendiklerinizi sosyal medya hesaplarınızda yayımlayabilir mesaj yoluyla sevdiklerinize iletebilirsiniz. Yayımlanmasını istediğiniz sözleri yorum bölümünden bizlere iletebilirsiniz.
BEDRİ RAHMİ EYÜBOĞLU SÖZLERİ ve ALINTILARI
Yar yollarına dökülmedik dilleri neyleyim.
Arzuladıkça kulunum. Arzulandıkça kölen.
Ne yana dönsem nafile, yüreğim sana çevrili.
Seni düşünürken, bir çakıl taşı ısınır içimde.
Sen toprakta çürürsün canım kardeşim, ben ayakta.
Bir yüküm var benden ağır. Bir yüküm var, beni taşır.
Hüzün geldi baş köşeye kuruldu. Yoruldu yüreğim yoruldu.
Ne zaman bir köy türküsü dinlesem, şairliğimden utanırım.
Canımın çekirdeğinde diken. Gözümün bebeğinde sitem var.
Her şey çürüyor canım kardeşim bu dünyada, hatıralar bile.
Bütün kitapları yakmalı, sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır!
Güle sormuşlar: ”Niçin kokarsın?” ”Bu benim ibadetimdir.” demiş.
Ağaç bütün, ışık bütün, meyve bütün, benim dünyam paramparça.
Saksılarda hep aynı karanfiller açıyor Tanrım. Niçin, biz bir defa doğuyoruz.
Evvela dişlerimiz döküldü sonra saçlarımız, arkasından birer birer arkadaşlarımız.
Sevmek güzel meslek, ama zor. Can dayanıyor dayanmasına ama yürek gitti gidecek.
Ve kendi elceğizimle bir karanfil koparıp canımı, Pencerenin demirlerine bağlardım.
Biz dünyadan gider olduk, Kalanlara selam olsun. Ama hep böyle gidecekse bu dünya, Kalanlara haram olsun!
Kimi eskidiği için yaşar. Kimi yaşadıkça eskir. Ne tohumda keramet. Ne toprakta. Ne başakta. Marifet yaşamakta.
Yalnızlık dediğin büyük bir zindan, dünyanın en kalabalık zindanı. Dinden imandan çıkarır ama öyle bir adam eder ki insanı.
Pazarlık etmeden ağlardım. Hiç birşey beklemeden. Ne serin bir köşe cehenneminden. Ne bir mâhur beste cennetinden.
Resim nedir? Resim, ışığa kavuşan her şeyi büyük bir aşk ile incelemek ve bu aşkı renkler ve çizgiler aracılığı ile insanlara aşılamak sanatıdır.
Eskici. Eskiden yeterdim kendime. Artardım bile. Şimdi ne yapsam nafile! Ve Kim demiş ‘can eskimez’ diye. Bu can tedirgin tende. Can da eskimiş. Ben de.
İstanbul deyince aklıma kuleler gelir. Ne zaman birinin resmini yapsam öteki kıskanır. Ama şu Kızkulesi’ nin aklı olsa, Galata Kulesine varır. Bir sürü çocukları olur.
Gel çıkalım sevgilim gel gel kurtaralım birler hanesinden çekelim gidelim bir uçtan uca açalım yüreğimizin kapılarını sonuna kadar sevelim sevelim sevelim sevebileceğimiz kadar.
Marifet hiç ezilmemek bu dünyada. Ama biçimine getirip ezerlerse güzel kokmak kekik misali, lavanta çiçeği misali, fesleğen misali, ıtır misali, İsa misali, Yunus misali, Tonguç misali, Nâzım misali…
En azından üç dil bileceksin en azından üç dilde ana avrat dümdüz gideceksin en azından üç dil çünkü sen ne tarih ne coğrafya ne şu ne busun oğlum Mernus sen otobüsü kaçırmış bir milletin çocuğusun.
Büyük şehirlere bağlanma, öyle bir şehre yerleş ki, küçük olsun fakat bizim olsun. Sokaklarında tanımadık yüz, ensesine şamar atmayacağın kimse dolaşmasın. Her ağacına elin, her karış toprağına terin değsin. Ve kuytu evlerden birinde senden habersiz ölenler olmasın.
