SAYFA İÇERİĞİ: Hüzünlü Sözler, Sevgiliye Hüzünlü Sözler, En Güzel Hüzünlü Sözler, Kısa Hüzünlü Sözler, Etkileyici Hüzünlü Sözler, Hüzünlü Sözler Facebook, Anlamlı Hüzünlü Sözler, Yeni Hüzünlü Sözler, Arkadaşa Hüzünlü Sözler, Duygusal Hüzünlü Sözler
Güzel sözler sitemizin bu sayfasında en güzel hüzünlü sözleri bulacaksınız. Sevgilinize, arkadaşlarınıza ve kırgın olduğunuz kimselere gönderebileceğiniz en güzel hüzünlü sözleri bir araya getirdik. Sosyal medya yoluyla veya mesaj yoluyla beğendiğiniz sözleri gönderebilir, yorum bölümünden yeni sözler ekleyebilirsiniz. Sayfamıza katkılarınızı bekliyoruz.
HÜZÜNLÜ SÖZLER
Yokluğun gönlümde bir iç savaştır.
Güvenme bana! Yüzüne güler, arkandan ağlarım.
Şuan kalbim sıcaksa, fazla uzaklaşmış olamazsın.
Ben sadece yoldum. Ama sen beni hep kaybettin!
Hüzün uzaklara ait olup yakınlarda hapis olmaktır.
Bir damla hüzündür kalbimden gözlerime yansıyan.
Kimse bilemez be canım. Bir yara bir ömrü nasıl kanatır.
Artık tüm şarkılar hüzün makamında, sensiz bu yüreğimde.
Yar ben kendimi bildim bileli hep sana aşığım hep sana deli.
Yine başroldeyim ve yine maalesef üzgünü ben oynuyorum.
İhtiyacım olan neydi biliyor musun? Bir papatya yaprağı daha!
Şu an üzerimde sadece ince bir hüzün var… Ve ben üşüyorum.
Değer taşıyan tek hikaye vardır, oda bedelini sizin ödediğinizdir.
Sevdiğini kaybeden insanın, gülümsemesinde bile bir hüzün vardır.
Yüzün değil, hüzün görünür bazen aynada. Çeki düzen veremezsin.
Bazen üzüntüler, gözyaşlarının uzanamayacağı kadar derindedirler.
Hüzün adres değiştirir zamanla, benden geçer, sana göçer sevdiğim.
Ruhumuz, hüzünlü ve kırgın. Bazılarımız hâlâ gülmeyi gurur sanıyor.
Gözleri uzaklara dalan birinin, yakınlarda olmayan bir hikayesi vardır.
Her yatak tuzludur biraz, ya terin tadını tatmıştır ya da gözyaşlarının.
Seninle paylaşmak istediğim çok şey vardı, en çok mutluluktan yana.
Hangi mevsimin rüzgarıdır aşk? Ne yana dönsem yüzüme hüzün eser.
Şimdi yüreğim mi sana hesap sorsun, yoksa dökülen gözyaşlarım mı?
Peki başka bir ekleyeceğin var mı bay ‘hüzün’? Az sonra yatacağım ben.
Gözlerinin güzelliği güzel gözlü güzellerin gözünden de güzeldir güzelim.
Yerlisi değilim ben bu acının. Şartlar öyle gerektirince sonradan yerleştim.
Eğer geceler seni sevdiğim kadar uzun olsaydı dünya güneşe hasret kalırdı.
Seni aklıma getirecek birçok şarkı varken, yanıma getirecek hiçbir şey yok.
Hadi yalnızlığını idam et bakalım, son arzusunu yerine getirebilecek misin?
Sahip olduğum ama hep başkasınınmış gibi hissettiğim kalp sancımdın sen.
Hüzün değil bu gözlerimdeki buğu. Sadece anılara daldım da, biraz acıttı işte.
Çok solcu tanıdım ama, hiçbiri senin ki kadar kalıcı devrim yapmadı gönlümde!
Ne garip bir yol bu dünya. Huzura yürümek isterken hüzüne takılmış gidiyoruz.
Şart mı dudaklarımla kal demem, gözlerim çığlık çığlığa gitme diye haykırırken!
Hayat yaşandığı kadardır. Ötesi ya hatıralarda bir iz, ya da hayallerde bir umuttur.
İçim o kadar seninle dolu ki gözlerimde seni görürler diye kimseye bakamaz oldum.
Sen gidiyordun ben kalıyordum. Ve birden bir yağmur başladı. Her şeyin susması için.
Bilinmedik bir hüzün var içimde. Bir gariplik. Ya ben fazlalık bu şehirde. Yada biri eksik.
Ay değil mevsim değil bir ömür geçti sensiz,keşke böyle sevmeseydim ağlıyorum çaresiz.
Gönülde şimdilik keder var ey neşe! Şimdi gelme, bir yerde misafir üstüne misafir olmaz!
Misafir olarak geldi sanmıştım hüzün gönlüme. Meğer ev sahibi olacakmış bütün ömrüme.
Bir mutluluk fotoğrafı bile çektirmedi bu hayat. Kaybolmuş bir anahtar kadar sahipsizim anne.
Hatırlamak gönül dağındaki gül kadar güzel ise, unutulmak hüzün dağındaki diken kadar acıdır.
Sevdiğim bütün yüzleri üst üste koyduğumda bile onun yüzü kadar güzel bir şey çıkmıyordu ortaya.
Her insanın aynalara göstermediği bir yüzü ve kimseye söylemediği bir hüznü vardır. (Robin Sharma)
Keşke çocukken fazla mutlu olmayıp birazını da bu zamanlara saklasaydım. Lazım oluyor bu günlerde.
Başıma gelmez dediğim onca şeyi yaşadım da, kalbime değsin istediğim, elini bile uzatmadı!
Aşk, karın doyurmaz biliyorum. Kimse bilmez ki; karnımı değil, kalbimi doyurmak için yazıyorum.
Hüzün, yağmur, yalnızlık… Tüm malzeme hazır. Yaz bir şiir; Harcınıda sağlam karıştır ki, tutsun ayrılık!
Evet, hüzünlü bir filme ağlarım ama duygulandığım için değil aynı şeyleri yaşamaktan korktuğum için.
Gelir gibi yapıp köşeden ‘U’ dönüşü yapıyor mutluluk. Bir türlü mutlu olamadık bizde, ama hala ‘U’mutluyuz.
Biraz da sessizliğim konuşsun, harfsiz bir dil bulalım içimizde, sadece ikimizin anladığı bir hüzün olsun içinde!
Günlerdir neden susuyorsun? dedim. Seni rahatsız etmek istemedim dedi. Sustuğu her gün rahatsızdım o bilmedi!
Bir damla gözyaşı olmak isterdim; gözlerinde doğmak, yanaklarından süzülmek ve dudaklarında ölmek için.
Hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.
Mavi giyer deniz olursun, pembe giyer rüya olursun, yeşil giyer bahar olursun. En güzeliyse beyaz giyer benim olursun.
Hangisine ağlamalıyım? Hayatımı mahvedip beni bir çırpıda sildiğine mi? Onca yaptığına rağmen seni silemediğime mi?
Sen bakma benim bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz.
Bir deniz düşün susuz, bir gece düşün uykusuz, bir insan düşün sevgisiz, bir bahar düşün çiçeksiz, birden beni düşün sensiz.
Sen giderken nasıl mı çaresizdim? Anlatayım. Koskoca orman yanıyordu ve benim gözlerimden başka yerde su yoktu!
İnanıyorsan savunduklarına, arkasında duracaksın…Gerek yol cellada çıkarıldığında darağacına tabureye sen vuracaksın!
Dilerim ki mutlu ol sevgilim. Ben olmasam bile hayat gülsün sana. Günahım boynunda, ağlayan bir çift göz bıraktın arkanda.
Sana bir gül sundum kokla ama soldurma. Sana ömrümü sundum yaşa ama harcama. Sana kalbimi sundum sev ama parçalama.
Yağmur yağıp nehirlerim taşarsa, bahar gelip çiçeklerim açmazsa ya birde yüreğimde yaram azarsa yaramı sarmaya tabibmi gelir?
Artık başka biri alacak yerimi. Ve biliyorum zamanla unutacaksın beni, ama son kez düşün sevebilir mi seni, benim sevdiğim gibi.
Gönlümde özlemler, arzular yarım kederler geçiyor şimdi her anım boşlukta çaresiz kaldı kollarım senden ayrılıpta gittiğim o gün.
Bazen bu yüreğe bu kadar acı fazla deriz kendi kendimize. Ama hata bizde; küçücük yürekle kocaman sevmişiz, ne haddimize.
Uçurumun kenarında tutunduğum son dal sen olsan bile seni kırmaktansa kendimi uçurumdan aşağı bırakmayı tercih ederim.
Her sabah doğan güneş bir sabah doğmaz oldu…Elleri ellerimden kayıp giden yıldız oldu…Giderken bıraktığın tüm renkler siyah oldu.
Zaman gelir yollarına kar yağar,etrafını hüzün bulutları sararsa,ne zaman bir dosta ihtiyaç duyarsan dost olabildiğim kadar buradayım.
Başını cama yaslama öyle, düşünme derin derin, aşk bu; mahveder insanı mesutken bak ben ağlıyor muyum her şeyimi kaybetmişken.
En sevdiğim mevsime geldik; Yapraklar sararacak, gök gürültülü yağmurlar yağacak. Sonbahar, hüzündür. Hüzün ise, ben demektir.
Yaşamak özlemsiz, özlem sevgisiz, sevgide sensiz olmaz. Unutma! Sevmek daima beraber olmak değil,sen yokken bile seninle olabilmektir.
Neyi erken yaşadıysam, ona biraz geç kaldım. Neye en çok çalıştıysam, ondan düşük not aldım. Sen’in kapın açıkken, ben olunmazı çaldım.
Ağlasam çizgi çizgi, gözyaşlarım sana değilmiş gibi, beklesem, zamansız, dünsüz, yarınsız gelmeyişini, silinmiyor hüzünlerim, seni seviyorum.
Bir gün gözlerin bir noktaya dalarsa, bilki o gün seni düşündüğüm gündür. Bir gece yarısı titreyerek uyanırsa, bilki o gün resmini öptüğüm gündür.
Şimdi sana uzağım belli mi olur belki sıcak bir gülüşle gelirim aklına, ılık bir yağmurla yağarım şehrine, belki deli bir rüzgarla eserim yüreğine.
Kim bilir, şimdi hangi duygu limanın da yüreğin… Sevinç mi, hüzün mü? Bilmem… Takvimler yitik, mevsimler rehin… Bahar mı, güz mü? Bilmem.
Seni ilk gördüğüm an huzurun doruklarındaydım sevincin en mükemmelini yaşıyordum, senden ayrıldığım gün ölümün acısını yaşadım sensizliği anladım.
Uçabilir mıydı yıldızlar gökyüzü olmasa. Hiç doğar mıydı ki güneş sabah olmasa. Açar mıydı çiçekler yağmur yağmasa. Yaşar mıydım bu dünyada sevgin olmasa.
Hani kardelen çiçeği göğe uzanıpta çıkarırya gövdesini karın altından… Zemheri yüreğim derki, yüreğinde kardelen kadar cesaretin yoksa, kış günü aşık olma.
Bilir misin ne zor ıslak gözlerle uyumak, dokununca kanayan bir kalp taşımak, hasret dolu gözIerIe etrafa bakmak ve bilir misin ne zor bu hayatı sensiz yaşamak.
Hangi ruh duydu seni benim kadar derinden, hangi gönülde yandın böyle bir yangınla sen ya benim gözlerimdir seni bambaşka gören yada sevgimdir seni yücelten.
Hayatta umudun hep gülmek olsun, birgün ağlarsan oda mutluluktan olsun, yaşayan bir kez ölür, ölen bir kez gömülür, benim sana olan sevdam ne ölür nede gömülür.
Yıldızlar göz kırparken yalnız sandığın limanlara, maviye boya geceyi, işte o zaman yüreğinde büyüttüğün aşk tohumu çatladığında, sende öğrenirsin sevmeyi.
Umutsuzluğu ihraç eden bir çok ülkenin herhangi bir şehrinde bıraktım seni,inzivaya çekilmiş bu hikayenin hüzün dolu tetiğini çoktan çektim, seni öldüreli çok oldu.
Deniz sesimi duyar mı dağlar dinler mi anlatsam seni? Hüzünlüyüm desem çare olur mu gökyüzü salar mı bulutları peşine, ilgilenir mi rüzgar yardım eder mi seni bulmama?
Var mı daha ağır yük zamanı çekmek kadar yaşama sebebimsin dünyada su kadar ekmek kadar ayrılığın, özlemin herşeyin bir hazzı var seni anmakta güzel seni beklemek kadar.
Gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen? Gece midir seni bana düşündüren yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen?
Ben seni sevmeyi seviyorum. Ben seni severken sende böyle karşımda dururken, seni özlemeyi seviyorum ve böylece ölüp gitmeyi seviyorum. Bu sevgiyle tanıştırdığın için seni seviyorum.
Senin için ağlayan şu gözlerimi gelip silecek misin? Her gece seni düşünen beni birgün sevecek misin? Seni bir ömür beklesem birgün bana gelecek misin? Gel ne olur sevdiğim sev ne olur benim seni sevdiğim gibi.
Birgün beni nasıl paslı bir makasla nasıl da derinden budayıp gittiğini farkettim. Yeni bir filiz veremiyecek kadar derindi kesip attıkların. Sensizlikle oluşmuş hastalığıma senin bile çare olamayacağını benim için artık çok gecikildiğini anladım…
