SAYFA İÇERİĞİ: Sadi Şirazi Sözleri, Sadi Şirazi Hikmetli Sözleri, Kısa Sadi Şirazi Hikmetli Sözleri, Etkileyici Sadi Şirazi Hikmetli Sözleri, Sadi Şirazi Özlü Sözleri, En Güzel Sadi Şirazi Sözleri, En Anlamlı Sadi Şirazi Hikmetli Sözleri, Sadi Şirazi Sözleri Facebook,
Güzel sözler sitemizin bu sayfasında İranlı şair ve İslam alimi olan Sadi Şirazi’ ye ait hikmetli sözleri bir araya getirmeye çalıştık. Sayfamızda yer alan sözleri sosyal medya hesabınızdan yayımlayabilir, mesaj yoluyla sevdiklerinize iletebilirsiniz.
ŞEYH SAD-İ ŞİRAZİ HİKMETLİ SÖZLERİ
Değersiz kimselerle savaşmaktan çekin.
Taç ve taht geçicidir. Hiç gönüllere girdin mi?
Komutanına karşı çıkan bir askere görev verilmez.
Toprağın altında değişmedikçe sağlam taneden ot bitmez.
Padişahken zulmedersen, padişahlıktan sonra dilenci olursun.
On derviş bir kilimde uyurken iki padişah bir dünyaya sığmaz.
Hiddetle hemen kılıca sarılan kimse sonra esefle elinin ardını dişler.
Yarasanın gözü gündüz göremiyorsa, güneşin ne günahı var bunda?
Günahlarından şu anda kork kıyamet günü kimseden korkun olmasın.
Gönül sır zindanıdır. Ama bir kere söyledin mi, sır artık zincire girmez.
İnan ki, ateşinle gönüller dağlı olunca kıyamet günü iyilik göremezsin.
Yolu takip etmeyen bedbaht süvari, doğru yürüyen yayadan geri kalır.
Söyle mürüvvetsiz eşek arısına, bal vermez madem, sokmasın bir de.
İnsan, ya insan gibi akıllıca söylemeli yahut hayvanlar gibi susmalıdır!
Şarap sarhoşu gece yarısı, sakinin sarhoşu ise mahşer sabahı uyanır.
Her ormanı boş sanma belki de kuytuluklarında bir kaplan uyuyordur.
Hastaya şeker vermek günah olur, çünkü ona acı ilaç fayda verecektir.
Kabirlerinde rahat yatıp uyuyanlar, yeryüzünde halkı rahat tutanlardır.
En Güzel Sadi Şirazi Sözleri
Kendi ahlakını düşmanından dinle; dostun gözünde her yaptığın iyidir.
Üç şey sürekli kalmaz; ticaretsiz mal, tekrarsız bilgi, cesaretsiz iktidar.
Meyvelerle yüklü dal, başını yere kor. Meyvesiz ağaca kimse taş atmaz.
Düşmanı dostundan fazla olan kişinin, düşmanı şen, dostu mahzun olur.
Gönlünün dertli olmasını istemezsen, dertli gönülleri dertlerinden kurtar.
İnsan iyilik ümidi ve kötülük korkusu dolayısıyla aklın gereğini benimser.
Girerse hasta öküzün biri otlağa, bulaştırır hastalığı bütün köy öküzlerine.
Ey başkalarının acısıyla kaygılanmayan, sana insan demek yakışık almaz.
Efendi davul sesi ile uyanıyor, bekçinin gecesi nasıl geçti, nereden bilecek.
Muhtesip dolaşırken gocunanlar, terazilerinde dirhem taşı noksan olanlardır.
Halkın sevgi ve güvenini kazanırsan düşmanı gerçekten yenmişsin demektir.
Methü senâ ipiyle kuyuya inme, Hatem gibi sağır ol da kendi ayıplarını dinle.
Gönlünün perişan olmasını istemiyorsan, perişan olanları gönlünden çıkarma.
Kendisinden fazlasıyla iyilik gördüğün kimseye fenalık etmen insanlık değildir.
Marifet kapısı, kendilerine karşı bütün kapıların kapandığı kimseler için açıktır.
Tahammül sana önce zehir gibi görünür. Fakat tabiatına kök salınca bal kesilir.
Halkın bahçesinden padişah bir elma yerse, adamları ağacı kökünden sökerler.
Doğru söyleyip zincire vurulmak, yalan söyleyerek zincirden kurtulmaktan iyidir.
İdrak kulağından gaflet pamuğunu çıkarmalısın ki, ölülerin nasihatini duyabilesin.
Kurdun kafasını, halkın koyunlarını paraladıktan sonra değil, önce kesmek gerekir.
Kimsenin işini ayağa düşürme. Mümkündür, sen de onun ayağına pek çok düşersin.
Yolda laf atmak değil, adım atmak lazım. Yürümedikten sonra lafın manası kalmaz.
Eğer mertsen, mertliğinden bahsetme. Sen kendini iyilerden saydıkça kötü olursun.
Yağmurun temiz tabiatında yokken aykırılık, bahçede lale biter, kıraç toprakta diken.
Elalemi ayıplarıyla anan bir kimsenin senden de teşekkürle bahsedeceğini zannetme.
Bir kadın zalim olan erkekten çok yüksektir. Köpek de halkı inciten insandan üstündür.
El alemi ayıplarıyla anan bir kimsenin, senden de teşekkürle bahsedeceğini zannetme!
Bir kere serden geçen insan, başına taş ve ok yağmuru yağsa da, dileğinden el çekmez.
Sadi Şirazi Sözleri
İnsan ruhunu iki şey karartır: susulacak yerde konuşmak ve konuşulacak yerde susmak.
Ekmek yerine güneş olsa sofrasında, güneş yüzü görmezdi kimse kıyamete dek cihanda.
Ne kadar okursan oku; bir bilgine yakışır şekilde davranmadığın sürece, cahilsin demektir.
Soysuzlara karşı soysuzluk etmek mümkündür. Lâkin insan olanın elinden köpeklik gelmez.
Varlığı perişan olan kimse ne tiz’i fark eder, ne pes’i. O, bir kuşcağızın ötmesiyle de feryada gelir.
Düşmanın derisini yumuşaklıkla yüzebilirsin. Sertlik gösterdin mi, dostun bile sana düşman olur.
Kesme nevanı; içine salsalar da keder. Kırılsa gönül medd ü cezr ile hepsi geçer, hepsi geçer.
Murada ermedim diye düşüne düşüne kalbini yakma, kardeşim. Çünkü her gecenin gündüzü vardır.
Üstü başı temiz fakat ahlakı kirli olan kişinin cehennem kapısını açmak için anahtara ihtiyacı yoktur.
Toprağın altında iken gönlü diri olan bir ölü, gönlü ölü olarak yaşayan bir bilginden daha canlıdır.
Konuşmadan bir köşede oturan sağırlarla dilsizler, dilini tutamayan kimseden daha üstündür.
Parayı, nimeti şimdiden ver, çünkü senindir ve senden sonra bunlar senin emrinden çıkacaktır.
Ey düşüncesiz, tedbirsiz ve akılsız olan nefis, sen tek yoksulluğun yükünü çek, ama kendini gamla öldürme.
İnsanın her nefeste iki defa şükretmesi lazım. Biri nefes aldığı için, diğeri verdiği için. Çünkü verip almamak, alıp vermemek var.
İçin ağlasa da kim duyar seni? Kim anlar dışarıdan olup biteni? Leyla’nın yüzünü görenler bilir: Mecnun’un kalbine batan dikeni!
Büyüklük gösterişle, lafla olmaz; yücelik dava ile kuruntu ile elde edilmez. Tevazu yüceliği arttırır, fakat gurur seni toprağa serer.
Öğüdü, tesir etmeyeceğini bildiğin bir kimseye verme, ey şaşkın. Elinden dizgini kaçırmış olan zavallıya, ”oğlum yavaş sür” denmez.
Ey insanoğlu! Adının unutulmamasını istersen, çocuğuna ilim, hüner, marifet öğret ve onu akıllı fikirli yetiştir. Böyle yaparsan, arkanda seni rahmetle anan bir kişi bırakmış olursun.
Ey akıl sahibi! Gül dikenle beraber bulunur. Senin dikenle ne işin var, gülü demet yap… Eğer tabiatında yalnız kusurları görmek varsa tavus kuşunda çirkin ayaktan başka bir şey göremezsin.
Bir gece sevdiğim içeri girdi. Yerimden öyle bir fırlamışım ki elbisemin eteği mumu söndürdü. Güzelliği ile karanlığı dağıtan sevgilim sordu: ben gelince neden ışığı söndürdün? Dedim ki: güneş doğdu zannettim.
