SAYFA İÇERİĞİ: Sagopa Kajmer (Yunus Özyavuz) Sözleri, Sagopa Kajmer Sözleri, Yunus Özyavuz Sözleri, Rapçi Sözleri, En Güzel Sagopa Kajmer Sözleri, En Güzel Sagopa Kajmer (Yunus Özyavuz) Sözleri
Güzel sözler sitemizde Sagopa Kajmer olarak tanınan Yunus Özyavuz sözleri yer almaktadır. Sayfamızda yer alan sözleri sosyal medya hesaplarınızdan yayımlayabilir, mesaj yoluyla paylaşabilirsiniz. Yorum bölümünden bizlere ulaşarak görüş ve önerilerinizi belirtebilirsiniz.
SAGOPA KAJMER SÖZLERİ
Yokluğunda gömülü ölüyüm.
Geçmiş her zaman siyah beyaz.
Aşkı anlatanlar aşkı kaybedendi.
Duymak fayda etmez sağıra zaten.
Beni anlaman için gerek biraz bilgi.
Söküğüne yap yama yamyam budala.
Ben raperken orada donabilir iliklerin.
Hayat kızgın boğa ben kırmızı pelerin.
Birisi acıyı çekti, öteki acıyı servis etti.
Odamın hayaletisin sessizliğine aşığım.
Ah bedava sirke sen mi baldan tatlısın?
Yarımı gömdüm,yarımı güneşe döndüm.
Aşkım güven ödülüne en yakın adayım.
Çocuk buna alış, lafla sağlanamaz barış.
Kara listem okunaklı sonuçlar dokunaklı.
Kahramanı olmak istediğim bir masal var.
Kalemimi kırdı sözlükte sevgiliydi anlamı.
Yıllatılmış senelerin nöbetçileri değil miyiz?
Suretim şarap misali eskidikçe değeri arttı.
Aşk bir mülteci, göçüp gider, bilmez değer.
Yabancı görmedikçe köpek delice havlamaz.
Neyleyim ki güneşi bir günümde kördeyim.
Rüzgar saçını süpürse mest olur bakışlarım.
Başlamak hataydı, başlayamamaksa ızdırap.
Gün gelir bi tatlı sözle yılan delikten çıkmaz.
Sensiz geçen günlerin kazası yok be sevgili.
Dertle anlaş deva bul,üzüntü kalbi sömürür.
Kalem elimde parça parça haykırır bu kağıda.
İnsanlık yatak döşek, arkadaşlık zaten ölmüş.
Gözyaşlarımla boğulacaksın, farkmazlardasın.
İçimde şefini kaybeden orkestranın hüznü var.
Ben daha ne kadar hendekli yollar asmalıyım?
Köpeklerin bile vefası seninkinin yanında iyidir.
Hayat bir damla suyla çölde serap görenin aşkı.
En kötü zamanlarımda arkadaşımdı yalnızlığım.
Benim aşka dahil grafiğim de çizgiler hep kırıktı.
Gözler sözlerin sertliğiyle yaşa bulanıp ah çekti.
Zulüm taşıyla kanatı verdi başımı felek kahpesi.
Tekmelerdim dağları kalbime yuvarlandı taşları.
Mağlubiyet kimine göre galibiyetten bir adım öte.
Bana benden başka bir dost varsa bilmem lazım.
Aşka verdiğim resitalimde sendin sazıma mızrap.
Dudaklarımda bal yok, oysa tek dilekti mutluluk.
Gülmek bir mükafattır, ağlayan gözlerin gördüğü.
Bu devranın binlerce sevgi müşterisinden biriyim.
Kimsede aramadım gönlümün pamuk prensesini.
Katıksız iyiyi bulana dek mi sürecek tek devamlılık.
Alınabilecek en basit önlem paranoyak bir denklem.
Komutan komut vermedikçe esas duruş bozulamaz.
Nerede çok sevenlerim? Ve nerede kolpa dostlarım?
Hayat denen ekmekten bir dilimdim ben de yendim.
Benim yumruklarımın içi boş, korkma yakmaz canını.
Renklerini koyult oyuklarını doldur dik başını yamult.
Vardır ayaklarımı kullanmayıp kollarımla kaçmışlığım.
Kum kalemde dalga şehiti güneş doğar gözüm yanar.
Beni sevmek için programlanma,devrelerini yakarım.
Mutluluğum yavrudur , paranoyak olduğum doğrudur.
Annem babam öğüt verirdi en doğrusunu ben bilirdim.
Olması gereken şeylerin adını iyilik yapmak koymuşlar.
Adınla uyanır kulaklarım, yüzünle acar göz kapaklarım.
Başka bir can yok elimde avucumda, merhametine dön.
Korkusuzluk sahipleri neden kemer arkasında silah taşır?
Beynime kumanda takmış oynamaktalar,ama çakılmadım.
Kendine gelmek için hergün en az bir kere bir dizemi oku.
Zor günümde hor görüldüm, kör bir aleve ben gömüldüm.
Ben sobeledim herkesi şimdi görelim kimin en kalın ensesi.
Ben bana kendim için lazımım , hatıram olsun sana şarkım.
Mis kokulu yalanların duş vakti geldi ama evde sular kesik.
Arkadaşının altındaki sineği öldürmek için tabanca kullanma.
Hakkımı ver gideyim adalet. Son kozum olsun zorda sükunet.
Bir sabah ve birde akşam oku bu şiiri iki gözümde ön sözüm.
Zor durumlar için ayırdı insan hep bilinmiş bir söylem kenara.
Makam arabalarına yol ver geçsin, emri vaki olmuş her yolcu.
Hepinizin Sago bilgisi yetersiz vitaminlerimle bugünlere geldiniz.
Duvarlar üzerime geldikçe kendime 10 parmaklı bir surat yaptım.
Derdim kadar olsaydı kuvvetim, benimle baş edemezdi kasvetim.
Aklım dünya limanına demir atmışsa gemin girdaptan kurtulmaz.
Yaşarım iskeletler diyarında, bir et parçasıyım. varımı yoktan aldım.
Benim kalemi bir kişi yıktı,kalemimi kırdı, sözlükte sevgiliydi anlamı.
Dünya malı uçan halı bin ve de düş bitecek ol emin kurduğun her düş.
Düşman kelimesinin anlamını arkadaş sıfatını taşıyanlardan öğrendim.
Bense kalbimin satırlarındaki şu cümle mültecileriyle boğuşur haldeyim.
Solar hayat resmin umut nerdesin, nerelere gittin ben seni göremeden?
Soyut bir yüz aynada aksederken yüzüme kimsin demeye dilim varamadı.
Darmadağın armağanım kaos karmalarındayım karmakarışıklaşmaktayım.
Kuvvete dayanamayan adalet aciz, adalete dayanamayan kuvvet zalimdir.
Hislerimde çürüdüm artık anla, kopya kalbim çok çizildi, kaprisinden bezdi.
Çekilişsiz, kurasız hediyeyi sundum, al ve aç paketleri, içine sevgi koydum.
Bu espiride yok şaka, insanlık kadavra.. Şiirbazı sopası elinde ”abrakadabra!”
Çaldı zil ve rap ceketini çayıra saldı bil bu şarkı herkesin hissedenler dinlesin.
Emre dayalı yamalı jön hayatlar içerisinde itaatin emanetindeyiz biz, biz kimiz.
Tek kurşun bitirebilse gari bu hayatı bari bin kurşun atın da gönlüm doysun ahali.
İyiliğe iyilik her kişinin işi, iyiliğe kötülük şer kişinin işi, kötülüğe iyilik er kişinin işi.
Varlık ruhu terkeder, gözün gözümden ayrılınca,bendeki aşk altın misali,ağırlığınca.
Dünya döndü durmaz oldu zordu ferini kesti Tanrı nokta koydu oydu adına köle denen.
Gözlerimde bir filimsin, göz çukurlarımda uyuya kalmış bir bebeksin, bende ninninim, uyu.
Karda yalın ayakla gezinen onca körpenin ayaklarında bir yaraydı sanki rap karabiber duası.
Ben hayatı oyuncak bile sandım ama yanıldım çünkü çocuktum yola çıkmış yeni yolcuydum.
İstanbul’umda solurum, Samsun toprağım, kanımda hiphopım, raple doğanım ben Sago Key.
Ezil bükül önümde rezil üzül buzul cahil sefil. Özür mözür dileme benden. Yıkıl defol bıktım sizden.
Sönen mumun emanetiydi gözüme sanki karanlık, dönen şu dünya sanki taş ve biz içinde çorbalık.
Tasanın etrafında gezgin olmuş insanlar kısacık molalarda tanıdılar mutluluk denen kelimeyi.
Sagopa yüz bela tadında komutan ve karavebada,tek safhada yoluna düz gider bu pesimist hardrhymer.
Rayına koydum hayatımın tek vagonlu trenini, gitme gelme aleminde tek ve son seferdeyim.
Hayatta iki şeye güveniyorum. Biri aynaya baktığımda gördüğüme, diğeri yukarı baktığımda göremediğime…
Ben tekilim,tekelim, tekeline tekme, tekerin olsa kaza sebebi, patlak, kaltak düştü bu yola tek yüzü çatlak.
Ezeliyat değil reali rabbani mühim 3 sefil hicvardan yaprağa akar kardan yaşlar hava buz kirpiklerim don tutar.
Hayallerim yok oldu, koyduğum yerde yoktu hiçbiri tek yabancı bendim evde ve bir yalancı mumdu doğan güneş.
Ey rapin oğlu gözlerinde yaş düellosu ve kötürüm oldu ince ruhlar ordusu, son arzusunda anlaşıldı ölümün korkusu.
Ben ne savaşlar verdim kendime bir Rabbim şahit sor ne zaman, vurdum kendimi en son katilim oldum her gece nedense.
Esefle kınamadır rapim, fasih, dekolte konuşurum, yolumdur önüme konulan; yürürüm,görürüm,söverim,severim.
Duvarda çerçeveydi yaşanan anılar, bir tebessüm etse göz dolar, taşar sular ve ruhumu sel basar ve kalbimde bir küçük çocuk yaşar.
Son söze gerek yok, ilk sözün faili meçhul, kulların arifi rapi serdi önüne rehine kaldı cümlelerin, noktamı ben koydum, el senin yaz.
Gardiyan da bendim, hakimin de kendisi ve hapse teslim edilen huzurun gırtlağını ben kestim, katil oldum şirretinden müebbetim hürriyete.
